22/08/54

annemi çok özledim.

beep-beep-beep

gece(sabah aslında) öyle bir rüya gördüm ki oy oy poppie'ciğim dedim kendime. neden mi? işte:

şimdi ben bu yaşıma kadar(det! 24 değil, 23.5!) sürüsüne bereket hayallerimin erkeğiyle tanışıyorum, sonracığıma telefon numaramı veriyorum hepsine ama hiçbirinden bu zamana kadar bir mesaj dahi gelmiyor ama öyle azimli, öyle kısmetli, öyle yüzsüz bir insan evladıyım ki gene buluyor ve gene veriyorum numaramı. ama bir yere kadar, değil mi? en sonunda pes ediyorum, evde oturup ağlıyorum neden beni aramıyorlar diye. ben böyle isyanlardaykene telefonum bip ediyor, bir kere daha bip, bip-bip-bip... böyle bir şaşkınlıkla açıyorum mesajları, bi bakıyorum hayalimin erkeklerinden mesajlar. kıllanıyorum, kendime kendime söyleniyorum ulan bunlar sözleşti mi diye. sonra beni turkcell arıyor, "pj hanım, hayallerinizin erkeklerinden gelen mesajlar teknik bir sorundan dolayı size ulaşmıyordu yıllardır ama artık sorun halloldu, rast gele." diyor. ben bir şey diyemeden çat kapıyor. gene okuyorum mesajları, sonra gene isyan ediyorum ama bu sefer hangisini seçsem diye. sonrası? uyandım işte. kıçım açıktı ama başıma vurmamıştı.